Sposoby renowacji dachów starych i problematycznych
Renowacja starych i problematycznych dachów wymaga uważności i skrupulatności. Potrzeba naprawy pokrycia dachowego pojawia się najczęściej w momencie powstania przecieków. Przebieg całej renowacji dachu zależy od aktualnego stanu technicznego konstrukcji, rodzaju pokrycia, formy orynnowania. Jak krok po kroku dokonać konserwacji problematycznego, niesprawnego, wieloletniego dachu?
Skąd pojawia się potrzeba renowacji dachu?
Konieczność renowacji dachu pojawia się w momencie powstania zacieków i nieszczelności, starzenia się materiału pokryciowego, pojawienia się rdzy, zmiany koloru (tzw. kredowania), łuszczenia się farby. Takie zdarzenia wynikają najczęściej z błędów poprzednich wykonawców, niewłaściwego doboru papy lub ruchów konstrukcyjnych podłoża.
Blachy dachowe nie są wieczne – zachowują względną trwałość do 10-20 lat.
Jak przeprowadzić renowację dachu – podstawowe kroki
Przed rozpoczęciem renowacji dachu starego lub problematycznego należy zwrócić uwagę na stan całego pokrycia (np. orynnowania, papy).
Dokonawszy dokładnych oględzin, dekarze muszą zdecydować, czy stare poszycie nadaje się do zerwania. Powinni także zastanowić się nad wyborem technologii budowy, rodzaju materiału i ewentualną koniecznością zastosowania wentylacji.
Renowacja dachu polega na naprawie uszkodzeń (pęcherzy, pęknięć, zgrubień, fałd). Wymagają one nacięcia, osuszenia, wyrównania, ponownego zaklejenia. Czasami trzeba wkleić oddzielne, dodatkowe łaty z nowej papy.
Jeśli pod starym pokryciem dachowym znajdują się wyraźne wilgotne fragmenty, dekarze muszą wykonać specjalny system izolacji (złożony z papy perforowanej i kominków wentylacyjnych).
Renowacja dachu to także okazja do odnowienia rynien i rur spustowych, pomalowania pokrycia. Na początku należy oczyścić powierzchnię danego elementu. Farbę nakładamy na czyste pokrycie dachowe. Najlepiej nadają się do tego specjalne farby renowacyjne (o dobrej przyczepności). Zdecydowanie należy unikać farb ftalowych i chloro-kauczukowych, które tworzą nieelastyczne, pękające, łuszczące się, nieodporne na promieniowanie UV powłoki.
Renowacja dachu płaskiego
W dachach płaskich, modnych przed kilkudziesięcioma laty, notorycznie stosowano niesprawdzone materiały termoizolacyjne, niezapewniające prawidłowej ochrony budynku przed zimnem. Pokrywano je najczęściej charakterystyczną papą – niestabilną i łatwo ulegającą uszkodzeniom.
Czas renowacji dachu płaskiego wynika z jakości i rodzaju tego materiału, panującego klimatu. Pierwszy etap konserwacji to oczyszczenie papy z zanieczyszczeń (poprzez spłukiwanie jej strumieniem wody o wysokim ciśnieniu). Jeśli na pokryciu pojawią się tzw. pęcherze, należy je naciąć, wyrównać i zakleić. Konieczne będzie także utworzenie dodatkowej warstwy wentylacyjnej z nowym pokryciem. Dekarze muszą zatroszczyć się o paroizolację, termoizolację, właściwą konstrukcję stropu. Ostatni etap renowacji dachu płaskiego polega na pokryciu go wodoszczelną warstwą pokryciową.
Renowacja dachu spadzistego
Dachy spadziste, coraz popularniejsze w dzisiejszych czasach, kryje się zwykle papą, blachą płaską lub gontem bitumicznym. Zazwyczaj nie trzeba usuwać starych pokryć.
Pierwszy etap renowacji dachu spadzistego to oczyszczenie powierzchni z zanieczyszczeń, a także dokładne uszczelnienie ewentualnych przecieków (za pośrednictwem dobrze zaimpregnowanych łat i kontrłat). Bardzo często dekarze muszą wykonać dodatkowe obróbki blacharskie na szczycie dachu, okapie i przy kominie. Na konstrukcję można nakładać lekkie blachodachówki i blachy trapezowe. Jeśli więźba dachowa jest wystarczająco wytrzymała, istnieje możliwość nałożenia cięższych dachówek ceramicznych lub cementowych (po uprzedniej ekspertyzie wytrzymałości konstrukcji dachowej).